مثل سابقم

16 خرداد 92

سلام سلام سلام

خیلی فوق العاده س که آدم حس آرامش درونی داشته باشه...و لازم نباشه اداشو درآره.الان من آرومم و خدا رو شکر.کلی مسئله هست واسه دلتنگی،نگرانی و بیتابی که همه رو گذاشتم کنار.الان فقط نشستم و وب گردی می کنم.سرعت اینترنتم پایینه و اینترنت اکسپلوررم به سختی کار می کنه.سعی کردم گوگل کروم دانلود کنم که نشد.اما اعصابم خورد نیست!

امروز رفتم برای مصاحبه ی کاری.جای خوبی بود.حقوقشو بهم نگفتن.شنبه صاحبش میاد!و امیدوارم منو بخوان.خیلی امیدوارم...هنوز سرکار نرفته تو ذهنم نصف پولمو خرج کردم.

چقدر شیرینه بعد این همه سال که همیشه خونواده واسم خرج کردن،بتونم یه هدیه براشون بگیرم.خداکنه بشه. اگه اینجا هم جور نشد،یه جای بهتر...

یکی از سخت ترین کارای دنیاست که از این و اون کار سراغ کنی!نمی دونم چرا اصلا به زبونم نمی چرخه درخواست کردنش.اینه که همه ش دارم از اینترنت و روزنامه پیگیری می کنم...شاید اشکال از منه.نکنه زیادی مغرورم؟

امروز خوندن کتاب "کوه پنجم" پائولو کوئلیو رو شروع کردم.خیلی فوق العاده س.تو همین سی صفحه ی اول حسابی تکونم داده.کاش می تونستم به خوبی پائولو بنویسم!

از خوندن مقدمه ش کم مونده بود گریه کنم...گفته بود همیشه می خواست نویسنده بشه اما به خاطر شرایط زندگیش رفته بود پی موسیقی.درست وقتی که داشت تو موسیقی پیشرفت می کرد و برای خودش کسی می شد،بدون هیچ دلیلی از اون کار اخراجش کردن...و پائولو اینو کار خدا می دونست.خدا می خواست که اون به مسیر آرزوش برگرده.برای من که خیلی تکان دهنده بود.اگه الان پولی برای چاپ کتابام ندارم...شاید باید باز هم به نوشتن ادامه بدم!

پائولو قلمش معرکه س.می تونه با قلمش کسی رو به ایمان برسونه- یا اگه برعکس بنویسه،به کفر- می تونه عدم رو به آدم ثابت کنه!با منطق...با جادوی قلمش...

من که عاشقشم.نمی دونم چرا این کتابش قبلا به دستم نرسیده بود؟