باورش سخته اما...
يكشنبه, ۲۱ تیر ۱۳۹۴، ۰۹:۱۵ ب.ظ
باورش سخته اما نمی دونم چی می خوام.
یک فرصت شغلی دولتی برام پیش اومده. البته به عنوان طرح. نمی دونم می خوامش یا نه. از کلینیک خسته م اما از حقوقش راضی. فقط به این فکر می کنم که اگه بخوامش چطوری با مدیر کلینیک حرف بزنم. این سخت ترین کار دنیاست. اگه نخوامش چطور با استادم حرف بزنم که برای جور کردنش انقدر برام تلاش کرده و سفارش و.....شاید این سخت تر از قبلی باشه.
به طرز احمقانه ای فقط به این دو تا مکالمه ی پیش رو که حتما یکی ش در پیشه فکر می کنم.
هدف انسان در زندگی مهمتر از مسائل دیگر است
به آینده ای فکر کن
که عقبگرد ندارد